گزارش دوچرخه سواری قزوین - الموت - شمال (دره اشکور)

برای دسترسی به شمال از طریق منطقه الموت چند مسیر آفرود وجود دارد که من در اینجا چند تا از این مسیر ها را که خودم موفق شدم رکاب بزنم برای شما ذکر می کنم. اسم های با رنگ آبی در منطقه الموت و سبز در خطه شمال

1- قزوین - کورانه - شینقر - رزجرد - قسطین لار - رجایی دشت - دیکین - معلم کلایه - شهرک - زوارک - گرمارود - پیچه بن - گردنه سلمبار - سلج انبار - مران -یوج- قاضی محله - سه هزار- آشت محله - یان دشت - خرم آباد - تنکابن
گزارش مسیر شماره یک رو میتونید تو لینک زیر بخونید که البته قسمت اول (قزوین - الموت - تنکابن) این سفرنامه مربوط به این مسیر است

http://cyclist.blog.ir/1391/06/30

فایل گوگل ارث مسیر
http://s5.picofile.com/file/8128427526/alamut_3hezar_tonekabon.kmz.html

----------------------------------------------------------------------------------------

2- قزوین - صدا و سیما - اسماعیل آباد - نیاق - الولک - کماسر - کاکوهستان (یا دستجرد) - پل انبوه (کرپی) - انبوه - کلیشم - علی وا - عین الشیخ - بابا ولی - دیلمان - اسپیلی - لاریخانی - لونک - توتکی - سیاهکل
گزارش این مسیر را در لینک زیر بخوانید
http://cyclist.blog.ir/1391/06/14

فایل گوگل ارث مسیر
http://s5.picofile.com/file/8128427300/Qazvin_anbuh_deylaman0.kmz.html

* مسیر شماره ۲ را می توان بعد از روستای کلیشم (استان گیلان) می توان در مسیر دیگری ادامه داد (کلیشم - ترار - جلیسه - چمچال - ملامحله - پیرکوه - بنه زمین - پل آزادگان - ملکوت - امام - چشمه لوزان - چاک دشت - خصیب دشت - سه راهی شیلیشه - هالی دشت – آغوزچال – بلوردکان - املش)

گزارش این مسیر را در لینک زیر بخوانید

http://cyclist.blog.ir/1392/05/26

فایل گوگل ارث مسیر
http://s2.picofile.com/file/7896798488/Qazvin_Amlash.kmz.html

----------------------------------------------------------------------------------------

3- قزوین - باراجین- زرشک - گردنه گدوک - فلار - بهرام آباد - رازمیان - هیر - ویار - گردنه گونه کوه - سپارده - لشکان- سی پل - گرمابدشت - رحیم آباد - رودسر

فایل گوگل ارث مسیر
http://s5.picofile.com/file/8125012518/Qazvin_Alamut_Eshkevar_Rudsar.kmz.html

* مسیر شماره 3 را می توان بعد از روستای سپارده استان مازندران در همین استان ادامه داد (سپارده - یازن - تمل - گردنه بزابن - آرمو - جنت رودبار - پیاز کش- گالش محله - چالکرود - رامسر)

این هم گزارش مسیر قزوین - الموت - جنت رودبار - رامسر

http://cyclist.blog.ir/1392/04/14

فایل گوگل ارث مسیر
http://s1.picofile.com/file/7830609993/Qazvin_Alamut_Janatrudbar_Ramsar.kmz.html

برای اطلاعات کامل و بیشتر در مورد مسیرها لینک زیر را مشاهده کنید
http://cyclist.blog.ir/post/13

لازم به ذکر است که تمام این مسیرها آفرود و سخت هستند و دوستانی که قصد رکاب زدن در این مسیرها را دارند حتما آمادگی خوبی داشته باشند تا در مسیر دچار مشکل نشوند. همچنین در زمانبندی برنامه و انتخاب همرکاب دقت کنید تا در اواسط راه دچار مشکل نشوید
یکی از دوستان همرکاب در این سفر بدلیل اینکه آمادگی چنین سفر سنگینی را با دوچرخه نداشت، در روز دوم انرژی بدنش کاملا تخلیه شده بود و نیاز به استراحت های زیاد در بین مسیر پیدا میکرد. که خدا رو شکر توانست خودش را به گردنه آخر برساند و از گردنه به بعد در روز دوم تماما سرازیری در مقابل داشتیم و مشکلی برایش پیش نیامد.

این مسیرها را هم میتوان از قزوین شروع به رکاب زدن کرد و یا بسته به توانایی گروه میتوان با وسیله نقلیه یک قسمتی از مسیر را رفت و بعد از آن ادامه مسیر را با دوچرخه رکاب زد.

من به همراه دو تن از دوستانم مسیر شماره 3 را انتخاب کردیم. این هم گزارش سفر:

مسیر: قزوین- زرشک- راهدارخانه گدوک - بهرام آباد – رازمیان – هیر – ویار – سپارده – یازن – نارنه – تمل – گیری – کاکرود – گرمابدشت -رحیم آباد - رودسر
مسافت طی شده :۱۸۰ کیلومتر(85 درصد مسیر آسفالته و15 درصد خاکی از ویار تا سپارده)

روز اول:

شروع حرکت ساعت 6 صبح از قزوین، با توجه وزش باد شدید که از شمال به جنوب می وزید و تا راهدارخانه گدوک ما رو خیلی اذیت کرد.توانستیم ساعت 11 صبح خودمان را به شهر رازمیان برسانیم. از قزوین تا راهدارخانه گدوک حدود 22 کیلومتر رکاب زدیم که 4 کیلومترش سربالایی با شیب نسبتا تند است و باقی آن سربالایی با شیب ملایمه. از راهدارخانه گدوک تا بهرام آباد حدود 33 کیلومتر مسیر سرپایینی که اصلا نیازی به رکاب زدن نیست، به غیر از 2 کیلومتر که سربالا میشه. بدون رکاب زدن سرعتی در حدود 40 تا 50 کیلومتر داشتیم. قبل از رسیدن به رازمیان لاستیک عقب من پنچر شد.تصمیم گرفتیم ناهار را در رازمیان بخوریم پس از استراحت و رفع پنچری ساعت 4:30به سمت هیر حرکت کردیم. قسمت سخت سفر از این تکه شروع شد. از رازمیان تا هیر حدود 13 کیلومتر رو رکاب زدیم که نصف بیشتر مسیر سربالایی با شیب تند است که مجبورا بعضی از جاها از خستگی شدید از دوچرخه پیاده می شدیم و پیاده به راه ادامه می دادیم البته اگر کوله پشتی نداشتیم ، می توانستیم راحت تر رکاب بزنیم. بالاخره بعد از 2 ساعت به روستای هیر رسیدیم و شب را در این روستا در خانه یکی از اهالی استراحت کردیم.

روز دوم:

ساعت 7 صبح از هیر به سمت روستای ویار آخرین روستای استان قزوین در یک مسیر سربالایی با شیب ملایم حرکت کردیم. بعد از 3 کیلومتر رکاب زدن از میان روستای ویار گذشتیم و پس از عبور از روی پل رودخانه نینه رود، وارد جاده خاکی به سمت سپارده شدیم. از ویار تا سپارده حدود 20 کیلومتر جاده خاکی با سربالایی های خیلی تنده که سخت ترین قسمت مسیره و حدود 10 کیلومترهم سرپایینیه.جاده خیلی خلوت بود هر نیم ساعت شاید یک ماشین از کنارمون عبور می کرد. در این 30 کیلومتر از روستا هیچ خبری نیست . البته یک روستای فوق العاده کوچک به نام شنگل رود با چند تا خانه در یکی از فرعی های جاده هست که فکر می کنم سکنه ای نداره. در وسط راه جاده سپارده، ذخیره آب ما تموم شد که تونستیم از ماشین های عبوری 2 تا شیشه آب بگیرم ولی با توجه به گرمای هوا و سختی مسیر باز هم آب تمام شد که خدا رو شکر به یک چشمه رسیدیم و ناهار رو هم در کنار چشمه که آلونک کنارش بود و فکر کنم محل نگهداری گوسفندان چوپانان بود خوردیم. که در زمان استراحت ما هیچ کسی اطراف آلونک نبود. بعد از خوردن ناهار به راهمان ادامه دادیم .پس از عبور از گردنه آخر به سمت روستای سپارده سرازیر شدیم و پس از طی حدود 10 کیلومترمسیر سرپایینی خاکی ساعت 3:30 به روستای زیبای سپارده در استان مازندران رسیدیم. از 6 کیلومتر قبل از روستا مه تقریبا غلیظی جاده را فراگرفته بود که تا خود روستا این مه وجود داشت. روستای سپارده، روستایی کوهستانی با آب و هوای خنک و فوق العاده است. در مدتی که ما در این روستا بودیم همش داخل مه بودیم. پس از استراحت در این روستا به سمت روستای لشگان استان گیلان حرکت کردیم ولی پس از طی 6 کیلومتر به مسیر بسته خوردیم که به دلیل ریزش کوه و قسمتی از جاده، مسیر مسدود شده بود و به هیچ عنوان امکان عبور با دوچرخه وجود نداشت و در صورت یک لغزش به دره با حداقل 100 متر ارتفاع سقوط میکردیم. البته اهالی با ما گفته بودن که مسیر بسته است ولی با توجه به این که مسیر ما حدود 25 کیلومتر دور می شد از همین راه رفتیم و با بسته بودن ناچارا دوباره به سپارده برگشتیم و با توجه به خستگی، شب را در همین روستا در بالای یک قهوه خانه استراحت کردیم.

روز سوم:

با توجه به مسدود بودن جاده سپارده به لشگان(استان گیلان)، مجبور به دور زدن از مسیر روستاهای یازن،نارنه، و تمل شدیم (اگر در عکس دقت کنید بعد از سپارده می بینید مسیر را دور زده ایم) تا به روستای درگاه برسیم.از سپارده تا تمل 5 کیلومتر سرپایینی و 5 کیلومتر سربالایی. بعد از تمل وارد جاده آسفالته می شویم که تا رودسر، آسفالته است.(قبل از روستای تمل میشد وارد مسیر تمل، جنت رودبار به رامسر شد ولی با توجه به تحقیقاتی که من کردم مسیر فوق العاده سختیه که باید در حد آمادگی خیلی خوبی باشیم و الیته مسیر زیباتری است).از تمل تا رودسر 70 کیلومتره و قسمت فوق العاده سفر بود چون حدود 85 درصد از مسیر تا رودسر سرپایینی و یا کفی با سرپایینی ملایمه و حدود 15 درصد سربالایی دارید که البته بعضی قسمت هاش سربالایی هاش تنده ولی در مقایسه با سرپایینه ها به حساب نمی آید. در این مسیر می توانید از جنگل ها و مناظر فوق العاده لذت ببرید. ما ناهار رو در روستای گرمابدشت که بعد از تونل قرار داره خوردیم. بعد از گرمابدشت حدود 3 کیلومتر سربالایی رو رکاب زدیم و بعد از آن تا شهر رحیم آباد جاده سرپایینی است و از رحیم آباد تا رودسرهم حدود 15 کیلومتر جاده کفی است. ما در ساعت 5:30 بعد از ظهر به رودسر رسیدیم. و مستقیم به ساحل رفتیم و پس از استراحت و شنا در دریا به سمت ترمینال که نزدیک محل استقرار ما بود رفتیم و برای فرداش به مقصد قزوین بلیط گرفتیم و شب را در پارک مسافر رودسر در چادر گذراندیم و صبح روز چهارم بعد از بار زدن چرخ ها در داخل اتوبوس به سمت قزوین حرکت کردیم.